در دنیایی امروز که آن را قرن بیست یکم میشناسیم، هنوز کشورهایی هستند که در جامعه خود نسبت به حقوق زنان بی اهمیت رفتار می کنند. اگرچه تصویر زنان همواره نشانه زیبایی و استقلال است اما این امر در همه کشورها به صورت عملی فرهنگ سازی نشده و تنها خود را با فرهنگ جلوه می دهند، در ادامه همراه با شرکت خدمات مسافرتی و گردشگری آرزوی آسمان آبی به معرفی چند نمونه از این نوع کشورها خواهیم پرداخت.

ایالات متحده آمریکا

اگرچه تصویر آمریکا در جهان به عنوان یکی از بهترین کشورها دیده می شود، اما تنها این ظاهر قضیه است چرا که به طور مثال اصطلاح مردمان سیب بزرگ اشاره به شهر بزرگ نیویورک دارد، به گونه ایی که آمار تمایلات روابط جنسی در این کشور در سطح بسیار بالایی قرار گرفته و آمارهای بر اساس تحقیقات نشان می دهد، 27 درصد مردم این شهر در خصوص رابطه با چندین نفر در یک زمان آزاد و بدون محدودیت هستند، جالب است بدانید در میان این زوجین هیچ گونه مشکلی در رابطه هایشان با هم ندارند. اگرچه اکثر مردم این شهر از وجود این عیب بزرگ ناراحت هستند اما معتقدند شهر نیویورک برای یک زندگی مشترک و قابل اعتماد اصلاً مناسب نخواهد بود و آینده این شهر در خطری جدی می باشد.

نیجریه

کشوری که در خون و آتش جنگ غوطه ور است، هر ساله تعداد بسیاری از زنان بر طبق سنت های غلط قربانی تجاوز می شوند. نیجریه، کشوری انبوه از شکنجه ها و قتل ها است و همچنین در زمینه قاچاق انسان نیز به شهرت جهانی دست پیدا کرده است و تعداد بسیاری از زنان به دلیل ضعف مدیریتی این کشور قربانی می شوند.

یمن

کشوری که بیش از 22 میلیون نفر در آن از فقر رنج می برند، بحران در این کشور بی داد می کند، سازمانهای بسیاری تشکیل شدند تا از حقوق زنان دفاع به عمل آید اما تا به امروز هیچ تاثیری بر وضعیت حاکم بر کشور بگذارند.

جمهوری دموکراتیک کنگو

کشوری در هرج و مرج، جنگ و غارت، ناباورانه است که زنان در خط مقدم جبهه ها باشند، زنانی که توسط شبه نظامیان و گروهک های تروریستی مورد آزار و سوء استفاده های جنسی قرار می گیرند، طبق گزراشات رسمی از این کشور، از سال 1996 تا اکنون بیش از دویست هزار تجاوز به ثبت رسیده است و این یک آمار بسیار وحشتناک در ارتباط با حقوق زنان می باشد.

پاکستان

در کشور پاکستان حقوق زنان در حیطه های گوناگون نادیده گرفته میشود، قتل های ناموسی و سوء رفتارهایی که همه از سنت های قدیمی و افراط گری های مذهبی ریشه گرفته است، در این کشور آسیایی بیش از 90 درصد زنان تجربه خشونت های خانگی را داشته اند.

سومالی

کشوری که پس از بیست سال جنگ آن را کشوری جنگ زده مبدل کرده، آمارهای وحشتانکی از حقوق زنان به گوش می رسد و مجلسی که تنها 7 درصد از نمایندگان آن از زنان هستند، و در تمام مراکز خدمات درمانی و بیمارستان های کشور سومالی از میان تمام کودکان دختر تنها نه درصد این آمار در مراکز بدنیا آمده اند و سطح خدمات دهی بهداشتی و رفاهی در بدترین شکل ممکن در دسترس مردم می باشد، به گونه ایی که مردم در تهیه غذای روزانه و آب با مشکلات فراوانی روبرو می باشند.

سوریه

پس از شروع جنگ از سال 2011 در این کشور مشکلات متعددی برای جامعه زنان به وجود آمد به طوری که زنان بسیاری مورد آزار و اذیت به صورت جسمی و روانی قرار گرفتند، خشونت های خانگی، ازدواج در سنین پایین، نوزادهای ناخواسته، همه و همه مشکلات فراوانی را بر سر راه زنان قرارداده است.

افغانستان

باید بدانید که بیش از 80درصد زنان این کشور از داشتن سواد محروم هستند و میانگین سن امید زنان به زندگی تنها 45 سال می باشد، هر ساله زنان بسیاری به دلیل کمبود امکانات درمانی و بهداشتی در اثر زایمان جان خود را از دست می دهند و این ضایعه تنها پس از 30 سال آشوب و جنگ ادامه دار است، کشور افغانستان علاوه بر اینکه عنوان بی حیاترین کشور جهان را در اختیار دارد با عنوان بدترین کشور در سه حوزه خشونت های غیر جنسی، دسترسی به امکانات رفاهی و درمانی و همچنین منابع اقتصادی در جوامع امروز شناخته می شود.

هندوستان

و در پایان هندوستان را می توان بی حیاترین کشور در دنیا دانست، جایی که به عنوان بدترین کشور در زمینه های خشونت های جنسی و برده داری شناخته شده است، شاید قابل باور نباشد ولی به طور میانگین در هر سه دقیقه در این کشور یک جرم علیه زنان و دختران صورت می پذیرد، کمتر از نیمی از زنان هندوستان قبل از سن 18 سالگی ازدواج میکنند، خشونت های خانگی موضوع عادی شده است به طوری که بیش از هفتاد درصد زنان در طول عمر خود تجربه خشونت ها را داشته اند، اگرچه دولت هندوستان برای توقف این نوع خشونت ها و جلوگیری از قاچاق انسان تلاش های بسیاری انجام میدهد، اما همچنان این کشور یکی از بدترین کشورهای موجود برای زندگی زنان می باشد.