در بین سالهای 118 تا 128 میلادی معبدی به جای یک معبد کوچک که 27 سال پیش از میلاد به وسیله ی دولت مردی به اسم ويپسانيوس آگريپا بنا شده بود ، احداث شد. براي مراقبت از گنبد بزرگي از ديوارهاي توخالي که قطرشان به ۶ متر استفاده شده که در 8 تکه بدنه گرد معبد را تشکیل داده اند. طراحی و ساخت پانتئون یکی از خارق العاده تیرین اثرهای آن زمان بوده است . این بنا در بین محلی های رمی به اسم کلیسای مری و مارتیرس مشهور است و همچنین از مکان های توریستی در ایتالیا است.
خیلی از اثرهای ساخته شده در دنیای غرب ، از معماری شبیه به این معبد استفاده کرده اند. . سال ۶۰۹ میلادی، پس از حمله مسیحی ها به رم و در اختیار گرفتن امور، این معبد تبدیل به یک کلیسا برای مسیحی ها کردند. آن دوران ، پاپ نام پانتئون را به کلیسای مری و مارتیرس عوض کرد. در زمان های قدیم در رم هنگامی که این معبد، محلی برای پرستش خدایان بود از عودها و سایر وسایلی که برای عبادت می سوزاندند همراه با دود بود که این دودها باید از محوطه داخل بیرون میرفت به همین سبب، این سوراخ بزرگ ایجاد شد. اوکولوس (oculus) تنها قسمت این معبد می باشد که نور مستقیم به داخل می تابد.